قسم میخورم...

می دونم که کامل نیسم، آدمی معمولی ام با اینکه منطقی هستم ولی خیلی اهل دلم،چهره ای شگفت انگیز ندارم اما نگاه جذابی دارم با اینکه شکم صافی دارم. ولی کمی اضافه وزن دارم.گاهی اوقات بستنی می خورم ولی عاشق هله هوله نیستم. لباسام تروتمیزه اما ساده میپوشم.بیرون از خونه آرایش چندانی ندارم.گاهی ظاهرم بهم ریخته س،در عین درستکاری و تفکرو اندیشه بالا بازم من اشتباه می کنم. بد اخلاق می شم با اینکه خیلی صبورم ولی دیوانه بازی در میارم. با اینکه همیشه حرفای خوب خوب و مثبت میزنم اماگاهی حرفای نادرست می زنم. ولی من اینهمه گفتم اینارو اما هرگز هرگزهرگز تظاهر به آدمی که نیستم نمی کنم!الحمدالله بلدنیستم نقش بازی کنم و ادادربیارم، من همونیم که هستم، دوستم داشته باشی یا نه، نمی تونی منو تغییر بدی.من همینم که هستم... قسم میخورم......

خیلی جالبه من...من هیچوقت برای آدمایی که برام توی زندگیم مهم بودن،غرور نداشتم حتی یه کوچولو!تو عصبانیت اگه سرم داد میزدن یا فوشم میدادن یا بد حرف میزدن ناراحت میشدم،ولی نه اینکه به دل بگیرم کینه کنم بخوام هی بزنم تو سرشون تیکه بندازم.فقط درکشون میکردم و بازم این من بودم که پیشقدم میشدم و به روی خودم نمیوردم توی حرف زدن باهاشون.اون قسمت ناراحتیمم یه چیزیه که دست خودم نیست.بحث انتظاره.وقتی از یه نفر انتظارشو نداشته باشی و بخواد ناراحتت کنه اونجا دیگه منطق حالیت نیست. قسم میخورم......

همیشه آماده باش تا اشتباهات دیگران را ببخشی. بی‌ادبی‌شان را، خیانت‌شان را، بی‌عقلی‌شان را و تهمت‌شان را. این‌ها نشانه‌ی عدم بلوغ روحی آدم‌هاست.آدم‌های نارس از این چیزها زیاد دارند. تو رسیده باش و بالغ. با سبکبالی و بدون اینکه قضاوت کنی یا سرزنش، و بدون اینکه از این حرف‌ها آزرده شوی و آسیب ببینی، از کنار این چیزها رد شو. اگر هوای دلت ابری شد و چشم‌های تو باریدند باران اشک‌ها را، بگذار این اشک‌ها باران رحمت و بخشش باشد برای آن‌هایی که نمی‌دانند و زمین دل‌شان خشک و شوره‌زار است. قسم میخورم......